Szósty tom młodzieńczych dzienników i zapisków autobiograficznych Agnieszki Osieckiej obejmuje lata 1956-1958 i 1970. Wielka Poetka dokonuje bezlitosnej autoanalizy i psychoanalizy własnego pokolenia, ogołoconego przez okupację i stalinizm z dziecięcej beztroski. Wszyscy wiemy, że młodość kojarzy się z beztroską. Osoby urodzone jeszcze w trakcie wojny, a później dorastające w czasie okupacji i w stalinowskiej Polsce, zostały jej pozbawione. Agnieszka Osiecka rozlicza się ze światem, stawia sobie niewygodne pytania, nie unika gorzkich diagnoz, wreszcie też – pisze testament. I nie są to gesty jednokrotne, tylko “typowe” dla niej sposoby rozładowywania napięcia i radzenia sobie z bólem i smutkiem. Jest to wypowiedź dziewczyny, która straciwszy najlepsze lata na zebraniach ZMP-owskich, bardzo nie chciała, a w końcu też nie umiała dorosnąć.

Jestem młodą kobietą, a koło mnie tylu jest zmarłych, jakby przetoczyło się przez moje łóżko powstanie listopadowe.

Wszyscy chcemy być wiecznymi chłopcami, wiecznymi dziewczynami. “Niedojrzały naród”. A czy nas kto traktuje jak dorosłych?

Szósty tom zbiera życiowe doświadczenie Autorki Okularników czy Szpetnych czterdziestoletnich w opowieść zaskakującą: pełną nieoczekiwanych kontrapunktów i jeszcze bardziej niespodziewanych puent. Co dziwne, twórczo rozwijały ją rozczarowanie, rozpacz i niespełnienie. W ten sposób starała się rozładować negatywne napięcie i poradzić sobie z bólem i smutkiem. Dopiero w latach siedemdziesiątych, urodziwszy córkę, doznała uczuć bezwarunkowych. Do tego wszakże momentu wolała być “niekochaną niż grafomanką”. Przez karty młodzieńczych dzienników Agnieszki Osieckiej przewijają się utalentowani ludzie, często zatracający się w niemiłości: Zbigniew Cybulski, Bogumił Kobiela, Witold Dąbrowski, Andrzej Jarecki, Jerzy Markuszewski, Marek Hłasko, Jerzy Giedroyć i wiele innych postaci, których działalność wówczas rozkwitała.

Agnieszka Osiecka (1936–1997) – była jedną z najwybitniejszych polskich poetek. Była również pisarką, reżyserką teatralną i telewizyjną oraz dziennikarką. Przede wszystkim jednak była autorką znakomitych tekstów piosenek. W tej ostatniej roli zadebiutowała w Studenckim Teatrze Satyryków (STS), z którym była związana od 1954 roku. W Polskim Radiu prowadziła Radiowe Studio Piosenki, które wydało ponad 500 piosenek i pozwoliło na wypromowanie wielu wielkich gwiazd polskiej estrady. Od 1994 roku była związana z Teatrem Atelier w Sopocie, dla którego napisała swoje ostatnie sztuki i songi. Dorobkiem zajmuje się założona przez córkę poetki, Agatę Passent, Fundacja Okularnicy.

Właśnie Agata Passent napisała we wstępie do szóstego tomu Dzienników:

– Agnieszka Osiecka żyła tak szybko, że nawet pisząc na cztery ręce, nie dałoby się nadążyć za tempem, które sobie narzuciła. (…) Piękna dwudziestoletnia Agnieszka rzuca się w teatr (…), w film (…), w przyjaźnie i koleżeństwo (…), w podróże (…), w arystokrację (…), w miłość (…), w wielką włóczęgę (…), w samotność (…). Stworzyła na tyle silną rodzinę „patchworkową, iż to Marta Dobromirska-Passent, druga żona Daniela Passenta, moja przyszywana mama, czuwała od początku nad pracami przy wszystkich tomach Dzienników.

Teksty piosenek, wiersze i książki Agnieszki Osieckiej mają wielu fanów. Sam do nich należę. Dlatego ze zdziwieniem skonstatowałem, że w swoich zbiorach nie mam tomu zawierającego dzienniki z lat 1954-1955. Nic to! Uzupełnię…

Szósty tom młodzieńczych dzienników i zapisków autobiograficznych Agnieszki Osieckiej zapowiadany jest jako tom ostatni. Nie mam żadnych przecieków, ale kto wie, czy za jakiś czas Wydawnictwo Prószyński i S-ka, które publikowało dzienniki Wielkiej Poetki, nie dotrze – przy pomocy współpracującej z nim Fundacji Okularnicy im. Agnieszki Osieckiej – do nowych/starych zapisków. Tym bardziej, że – jak zapewne zauważą P.T. Czytelnicy – powstała całkiem spora luka czasowa, obejmująca dziesięć lat.

Agnieszka Osiecka, Dzienniki i zapiski, tom VI 1956-1958 i 1970

Redakcja: Karolina Felberg

Przypisy i indeks: Karolina Felberg

Opracowanie materiałów archiwalnych: Marta Dobromirska-Passent

Korekta: Irma Iwaszko

Projekt graficzny: Zbigniew Karaszewski

Zdjęcia: Archiwum Fundacji Okularnicy im. Agnieszki Osieckiej

Wydawca: Prószyński Media Sp. z o.o., 2021

ISBN 978-83-8234-069-3